Ruim tachtig maal zat ik het afgelopen jaar in de bioscoop. Gemiddeld 8 keer per maand. In Duitsland, België, Nederland, Polen en Engeland keek ik “The Uncertainty Has Settled” en ging vervolgens in discussie met het publiek. Over klimaatverandering, energiebeleid en landbouw. De kernvragen; Weten we wetenschappelijk eigenlijk wel genoeg over de klimaatverandering? Is het verstandig dat we zulk radicaal energiebeleid doorvoeren met middelen die astronomische bedragen vragen en relatief weinig verschil maken? Mag je twijfelen aan de heersende klimaatwetenschap? Waarom worden andersdenkende niet gehoord en al snel verketterd?
De - mijn inziens legitieme - vragen lagen gevoeliger dan ik dacht. De discussies, na vertoningen, duurde vaak langer dan de film zelf. Waar de één de film de hemel in prees zette de ander het neer als kletspraat. De reguliere journalist schreef met geen woord over de film. Slechts een handjevol moedige journalisten werd door de film geïnspireerd om klimaatcritici een podium te bieden. Geijkte klimaat-blogs en energie-sites daarentegen bespuwde en verketterde met geobsedeerde gedrevenheid de film. Nederlandse publieke omroepen gingen daar blindelings in mee. “Gevaarlijk voor de gewone mens die er alleen maar verwarder van wordt”. Ik zag het als een film die juist geen waarheid claimt en mensen aanzet tot kritisch zelfstandig nadenken. Verwardheid is de eerste stap die aanzet tot nadenken.
Mensen zijn niet dom, maar worden vaak dom gehouden. Resultaat: Ik ontving legio haatmails en bedreigingen. Organisaties die me opbelden en vertelde er mee op te houden voordat ik in de echte problemen zou komen. Ja, ik heb getwijfeld, om met al die haat, verder te gaan. Het werd me halverwege de bioscoop-tour vaak te agressief dat ik een stapje terugdeed en thuis bleef tijdens vertoningen. Maar gelukkig kreeg ik ook enorm veel bemoedigende berichten van volgers. Diverse natuurkundige, biologen, wetenschappers en universiteiten die me bijstonden. Dat gaf me hoop en energie waarmee ik me uiteindelijk weer kon oppakken. Want ik geloof in de film. In het debat, om een podium te bieden aan de scepticus. Hoe controversieel die soms ook kan zijn. Juist nu het thema zo politiek geworden is en het debat vastgeroest en gewurgd is door de verstikkende consensus, irrationele angsten en activistische groendenkers.
Ik zag de film als glijmiddel voor het debat. Vaak lukte het, soms niet. Zonder distributeur en volledig onafhankelijk maakte de film toch een aardige impact. Meer dan 47.000 mensen zagen de film. In bioscopen, op universiteiten of via online demand in Europa, Canada, Amerika en Australië. Maar ook draaide de film voor Groenlinks, Forum voor Democratie, PVV, Die Linke en uiteindelijk in het Europees parlement. Ik leerde de journalist kennen. Zij die ondanks het taboe erover schreven. Niet om te overtuigen maar om de lezer te informeren, zo hoe het in de media hoort. Dat er nog een andere gedachtewereld is buiten de heersende opinie. Dat geluid is hard nodig want de klimaatreligie is al een tijdje een gesloten vennootschap waar de andersdenkende al vlug word geïsoleerd en weggezet als ketter. Maar bij de ketters zit tegenwoordig het echte debat, het vrije denken en de moed die ik het afgelopen jaar in de reguliere opinie helaas niet of nauwelijks tegenkwam.
Hoe dan ook, het was me een turbulent en boeiend jaar. Dat inspireerde me. Al die inspiratie neem ik mee in de opvolger van “The Uncertainty Has Settled”. Iedereen enorm bedankt voor de steun, in welke vorm dan ook! Wij zijn alweer begonnen met deel twee…2018 wordt een spannend jaar.
Marijn Poels
Lees ook: Algemeen Dagblad - Wierd peilt de stemming: ‘Klimaatverandering is een religie’ RTL Z 'Klimaatverandering is religie: dogma's blokkeren debat' De Doorbraak - Progressieve documentairemaker maakt klimaatkritische documentaire ACHMEA - “Klimaatverandering is een religie geworden, er is geen ruimte voor discussie” The Post Online - The Uncertainty Has Settled’ geboycot door media FD, De boortoren - Poels probeert ons met irritante speldeprikken juist aan het denken te zetten Otherwhise Wageningen - Recap The Uncertainty Has Settled Cafe Weltschmerz - “Het klimaat wordt een groot probleem en iedereen zal ervoor moeten betalen”
SUPPORT ONZE OPVOLGER EN DONEER
We voelden de drang om een kritische maar eerlijke documentaire over landbouw, energie en klimaat te produceren en financierden deze volledig zelf. Onze droom is om de vervolgfilm (90 minuten) te kunnen maken. Onafhankelijke journalistiek staat onder druk. Nieuwe methodes zijn daarom noodzakelijk om onafhankelijk en kritisch verslag uit te kunnen brengen. Als je "The Uncertainty Has setted" leuk vond en je ons wilt steunen met onze volgende film, aarzel dan niet om te doneren via Pay Pall of neem contact op met film@marijnpoels.com en word partner.